I DID IT! Afgestudeerd aan Uppsala Universiteit

Blogs

Ik ben afgestudeerd! In deze blog blik ik kort terug op mijn Master studie in Zweden.

Even terug naar 2014

Eerst even terug naar eind januari 2014. Terwijl de eerste sneeuw in Nederland viel, begon ik aan het proces voor het inschrijven voor een Master studie aan Uppsala Universiteit. Na een eerdere periode in Sundsvall te hebben doorgebracht, leek het me geweldig om een vervolgstudie in Zweden te volgen. Er waren genoeg interessante mogelijkheden en al tijdens de studie in Sundsvall had ik me georiënteerd. Tijdens het inschrijven voor Masters maakte ik een top 5, met Uppsala op nummer 1. Op 27 maart 2014 kwam het verlossende woord: ik was aangenomen op de Master Digital Media & Society op Uppsala Universiteit. Geweldig nieuws natuurlijk, maar ook heel spannend! Voor ik het wist was ik weer terug in Zweden. 15 augustus 2014 vloog ik weer naar Arlanda om vervolgens naar mijn nieuwe woonplaats Uppsala te reizen.

De Master in het kort

Na een korte introductieweek eind augustus 2014 was het tijd om terug te gaan naar de schoolbanken. Ik weet nog wel dat ik, zeker de eerste weken, echt moest wennen aan het academische onderwijs. Ook was het een uitdaging om alles in het Engels te doen. Maar al snel kreeg ik deze manier van onderwijs onder de knie.

Het eerste studiejaar stond vooral in het teken van vakken in digitale media, social media, politiek, communicatie binnen organisaties en onderzoeksmethoden. Ik werkte vaak in groepsverband, maar ook individueel. De vakken in het tweede jaar waren vooral gericht op het voorbereiden van het afstuderen.

Ik ben heel wat wijzer geworden tijdens deze Master. Ik heb mezelf op meerdere vlakken kunnen ontwikkelen. Zo ben ik beter geworden in Engels en heb ik veel meer inzicht gekregen op het gebied van media en communicatie. Het afstuderen was best wel zwaar en vermoeiend. Ik heb tijdens de lente en zomer van 2016 vele dagen op de universiteit doorgebracht om te focussen op afstuderen. Dit was vooral zwaar tijdens hete zomerdagen. Ik was vooral bezig met heel veel lezen, heel veel brainstormen en heel veel schrijven. Tijdens meerdere dagen had ik vermoeide ogen. Op 9 september 2016 leverde ik het afstudeerproject in. Vervolgens kwam op 30 september het goede nieuws: ik ben afgestudeerd! Het harde werken resulteerde in een goede beoordeling op het afstudeerproject. Dit project ging over ‘city branding op Instagram’, oftewel: hoe gebruiken toeristische organisaties Instagram om toeristen naar steden te lokken. In de academische literatuur was nog weinig bekend over dit onderwerp.

Een waardige afsluiting

Gek genoeg vond de dag met de ceremoniële plechtigheid al plaats op 2 juni. Op dat moment wist nog niemand of hij/zij was afgestudeerd. In Zweden gaat dat kennelijk zo. Voor de ceremonie hadden we een ‘studentmössa’ gekocht, op aandringen van een Zweedse klasgenoot. Deze pet dragen studenten bij afstudeerplechtigheden.

Op 2 juni, de warmste dag van het jaar op dat moment, hadden we allereerst een bijeenkomst in Ekonomikum. In dit gebouw hadden we voornamelijk vakken gevolgd voor de Master studie. Hier kregen we korte speeches en kregen we exclusief toegang tot het dakterras van het gebouw waar we prachtige foto’s hebben gemaakt.

In tegenstelling tot andere jaren, vond de ceremoniële plechtigheid niet plaats in het hoofdgebouw van Uppsala Universiteit, maar in het statige kasteel op de heuvel in Uppsala. Het hoofdgebouw onderging een renovatie waardoor de plechtigheid verplaatst was. En eerlijk is eerlijk: ik vond het kasteel veel indrukwekkender dan het hoofdgebouw van de universiteit. Het kasteel was de perfecte locatie voor een waardige afsluiting van geweldige jaren in Uppsala.

Als klas waren we misschien een beetje ‘overdressed’ voor de plechtigheid, maar achteraf gezien ben ik blij dat we zo ons best hebben gedaan om er een waardige afsluiting van te maken. In het kasteel kregen we vermakelijke en lachwekkende speeches van een aantal prominente personen zoals vice-kanselier Anders Malmberg van Uppsala Universiteit. Tussen de speeches door kwamen koren vrolijke liedjes zingen. Uiteindelijk eindigde de middag in de Botanische Tuin tegenover het kasteel. Hier hebben we als klas nog eens uitgebreid de tijd genomen om foto’s te maken van onze outfits. Achteraf gezien waren we allemaal enorm blij met deze foto’s. Ze herinneren ons aan een geweldige en onvergetelijke tijd in Uppsala.

Ik ben trots en dankbaar dat ik deel heb mogen uitmaken van Uppsala Universiteit.

Terug in de tijd in de oudste stad van Zweden: Sigtuna

Blogs

Denk je aan Zweden, dan denk je waarschijnlijk direct aan houten huisjes. Sigtuna is een typisch Zweeds dorpje dat bij dit denkbeeld past. Op 3 mei bezocht ik dit stadje met Linda, een vriendin uit Nederland. We namen vanuit Uppsala de trein naar Knivsta. Op het station van Knivsta namen we vervolgens de bus naar Sigtuna. De reis duurde ongeveer 50 minuten.

Sigtuna heeft ruim 8,000 inwoners en ligt ongeveer 35 kilometer onder Uppsala en 10 kilometer van vliegveld Arlanda. Het stadje is vrij makkelijk te bereiken met openbaar vervoer. Sigtuna claimt het oudste stadje van Zweden te zijn en werd gesticht in het jaar 980. De historie is overal terug te vinden in het centrum. Je waant je echt in het verleden. Groot is Sigtuna zeker niet, maar er is genoeg te zien en te doen. Het is vooral een stad waar oude en gepensioneerde mensen wonen en waar inwoners en toeristen genieten van rust.

Naast de bekende rode huisjes zijn in Sigtuna ook veel gebouwen in andere kleuren te vinden, van groen tot blauw en van oranje tot geel. Sigtuna is heel kleurrijk en knus. Opvallend genoeg staan er geen moderne gebouwen tussen de oude bebouwing, wat in de meeste Zweedse steden wel het geval is.

Midden door het centrum loopt Stora Gatan, de hoofdstraat met de oudste gebouwen. Vanaf deze straat lopen enkele smalle steegjes richting het meer, genaamd Mälaren, dat verbonden is met Stockholm en Uppsala. De promenade langs het water is prachtig en er zijn veel comfortabele bankjes te vinden.

Op Stora Gatan zijn meerdere kleine cafés, restaurants en winkeltjes te vinden, vooral gericht op toeristen. Midden in deze straat ligt Stora Torget, het marktplein van de stad. Hier bevindt zich ook het oude raadhuis. Dicht bij Stora Torget, op Stora Gatan, is het toeristenbureau te vinden in een oud groen gebouwtje. Hier hebben ze typische Zweedse souvenirs (van Pippi tot het Dalapaard). We hadden hier een aantal folders en brochures bekeken. Bij de balie gaf de medewerkster de tip om Wenngarns Slott te bezoeken. Helaas kwam de gratis bus naar dit kasteel niet opdagen, dus besloten we in het dorp te blijven.

Tot mijn verbazing las ik in een folder dat Friese handelaars en schippers van de 7e tot 10e eeuw aanwezig waren in Sigtuna om handel te drijven. Onder andere Friezen waren verantwoordelijk voor commerciële activiteiten in Sigtuna.

Onderweg van Stora Gatan richting Präsgatan kwamen we langs de S:t Peter’s ruïne. Prästgatan is een rustige straat met prachtige typische Zweedse huizen. Halverwege deze straat is padje naar een heuvelachtig park te vinden. Bovenop deze heuvel staat een houten klokkentoren. Vanaf dit punt heb je werkelijk een prachtig uitzicht over het stadje, het meer en de omgeving. Dit is een perfecte plek om tot rust te komen, te picknicken en om foto’s te maken. Een stukje verder bij Prästgatan ligt een kerkhof met de S:t Olof’s ruïne. Dit zijn indrukwekkende gebouwen. Her en der zijn er ook runenstenen met inscripties in Sigtuna te vinden. Bordjes bij de stenen leggen uit hoe je de inscripties kunt ontcijferen.

Na deze wandelroute hadden we het grootste deel van het centrum wel gezien. Ondanks dat Sigtuna klein is, is het een heel fijn stadje. Fotogeniek is het zeker! Ik wil graag nog een keertje naar dit stadje om foto’s te maken en lekkere koffie te drinken in een knus cafeetje.

Wandelen op een bevroren meer bij Uppsala in de buurt

Blogs

Tijd voor een korte blog! Op 17 januari ging ik met klasgenote Linda naar Ekoln, een groot meer bij Uppsala in de buurt. Het meer was helemaal bevroren en dik genoeg om op te wandelen.

Er bevonden zich veel mensen op het ijs bij Skarholmen en Graneberg aan de rand van het meer. Het was zo koud dat het maken van foto’s een lastige klus was. Zowel mijn vingers als tenen waren op een gegeven moment gevoelloos vanwege de kou. Je moet er wat voor over hebben om foto’s te maken! Maar het resultaat mag er dan ook zijn:

Een dagtrip naar veelzijdig en sfeervol Örebro

Blogs

Örebro staat misschien bij veel mensen die Zweden bezoeken niet direct op het lijstje. Toch is de stad zeker de moeite waard om te bezoeken. In deze blog laat ik het een en ander zien over Örebro.

Op 4 november 2015 bezocht ik deze stad, die voor Zweedse begrippen behoorlijk groot is met ruim 140.000 inwoners. Örebro ligt op de kaart ongeveer op dezelfde lijn als Stockholm en Oslo. De stad ligt 160 kilometer van Stockholm vandaan, meer landinwaarts, in de provincie Örebro län en landsdeel Svealand. Met de trein ben je binnen ongeveer 3 uren vanuit Stockholm in Örebro.

Ik had goede verhalen gehoord over Örebro. Onder andere dat het een studentenstad is, dat er een oud kasteel staat en dat er mooie architectuur te vinden is. November was misschien niet het beste tijdstip om deze stad te bezoeken. Gelukkig had ik mooi weer tijdens mijn bezoek. Waar ik het nabijgelegen Karlstad, ook een aardig grote Zweedse stad, niet echt een fraaie stad vond, was dit bij Örebro wel het geval.

Het centrum van Örebro is compact en ziet er schoon en netjes uit. De stad oogt sfeervol, met knusse straatjes, oude architectuur, leuke winkels en veel groen. Dwars door het centrum loopt de rivier Svartån. Deze rivier mondt uit in een groot meer, genaamd Hjälmaren. De rivier loopt ook langs het Örebro Slott. Dit is het oude en bekende kasteel van de stad. Sinds 1935 is dit een monument, al is het niet helemaal zeker te zeggen in welk jaar het kasteel gebouwd is. Helaas was het kasteel gesloten tijdens mijn bezoek. Wel was het mogelijk om de binnenplaats te bezoeken. Eerlijk gezegd vond ik dit niet zo heel bijzonder. Het kasteel is een beetje schots en scheef en de binnenplaats is kaal. De buitenkant van dit gebouw vind ik overigens wel prachtig. Het gebied rondom het kasteel ziet er eveneens prachtig uit met veel oude statige gebouwen, bruggen en mooie parkstroken. Het viel me wel op dat er veel hangjongeren in Örebro zijn.

Net als in Stockholm heet ook in Örebro de hoofdstraat Drottninggatan (Koninginnestraat in het Nederlandstalig). Deze lange straat met veel oude gebouwen loopt langs het kasteel richting Våghustorget. Ook het busstation ligt in deze straat. Halverwege de Drottninggatan ligt Stortorget. Dit is de oude markt van de stad met veel oude panden. Våghustorget is een ander groot plein met overwegend veel moderne gebouwen. Dit gedeelte vond ik minder aantrekkelijk wat architectuur betreft, al zijn er wel veel restaurants en diverse winkelcentra te vinden. Köpmangatan is nog een knusse winkelstraat die een blok verder ligt dan Drottninggatan. Deze straat loopt ook vanaf het kasteel richting Våghustorget.

Na een wandeling door het centrum besloot ik via Hovstavägen richting Svampen te lopen. Deze watertoren is 58 meter hoog en lijkt op een ufo of paddenstoel. Via de lift ben je binnen no-time boven, vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over de stad en de weide omtrek. Bovenin bevindt zich een groot restaurant waar je heerlijk kunt eten of een fika (Zweeds voor koffie met een gebakje) kunt nemen met uitzicht over de stad. Wat ik wel jammer vond is dat er een glazen muur rondom het panoramadak is geplaatst. Hierdoor is het lastig om foto’s te maken vanwege de weerspiegeling van het glas. Ondanks dat vond ik het zeker de moeite waard deze toren te bezoeken.

Het werd al snel donker aangezien de winter voor de deur stond. Daarom nam ik de bus terug richting het centrum en besloot ik op het busstation de bus richting de IKEA te nemen om daar te eten. De busrit naar IKEA duurt niet zo lang. Net als de meeste grote Zweedse steden bevinden alle grote winkelketens zich in hetzelfde gebied als IKEA. Ik besloot om op de terugweg nog een kijkje te nemen in de nabijgelegen Marieberg Galleria, een groot winkelcentrum. Dit winkelcentrum ziet er netjes uit en alle bekende winkels zijn er te vinden. Verder is het niet veel bijzonders. Ik besloot om weer richting het centrum van Örebro te gaan.

Ik had nog een paar uurtjes over en wilde nog wat foto’s van de stad in het donker maken. Mijn Zweedse buurmeisje in Uppsala vertelde me dat er dicht bij het centrum van Örebro een oud stadsdeel ligt, genaamd Wadköping. Dit is een openluchtmuseum. Ik besloot via de rivier richting dit stadsdeel te lopen. Wadköping is niet groot, maar wel heel knus. Er staan veel typische Zweedse houten huizen in verschillende kleuren: rood, geel, blauw en wit. De oudste gebouwen stammen uit de jaren 15e en 16e eeuw. Wadköping zelf bestaat pas sinds 1965. Het idee van dit openluchtmuseum is dat bedreigde cultuurhistorische gebouwen uit de rest van de stad hier een nieuw plekje zouden krijgen. In sommige huizen wonen mensen, andere gebouwen worden gebruikt als werkplaats of atelier. Er worden regelmatig markten georganiseerd zoals rond Kerstmis.

Örebro viel me zeker niet tegen. Ik kan me voorstellen dat het vooral in de zomer een heerlijke stad is om te verblijven. Misschien ga ik nog wel een keertje terug!

Schaatsen op het adembenemend mooie Zweedse Runn meer

Blogs

Als echte schaatsfanaat heb ik uiteraard al vaak op het ijs gestaan, in zowel ijshallen als op natuurijs. Schaatsen op rivieren en grachten in Friesland is natuurlijk al geweldig, maar schaatsen in de Zweedse natuur is fascinerend.

Walhalla voor schaatsers: Runn

In Falun, dat ligt in Midden-Zweden in de regio Dalarna, is het enorme Runn meer te vinden. Dit meer is tientallen kilometers lang en ligt tussen de steden Falun en Borlänge. Het Runn meer is in de winter bijzonder lang bevroren. Er kan vaak worden geschaatst tot begin april doordat het ijs dik genoeg is. Bijzonder aan dit meer is dat het goed wordt schoongemaakt, iets wat lang niet overal in Zweden wordt gedaan. Met speciale machines maken ze het ijs bijna dagelijks schoon. Dat is een behoorlijke klus aangezien de verschillende routes samen ongeveer 50 kilometer lang zijn.

De omgeving van het meer is prachtig. Falun ligt op slechts 2,5 uren (wat in Zweden weinig is) van vliegveld Arlanda en is makkelijk te bereiken met de trein en auto. Dit zijn dan ook redenen waarom jaarlijks grote groepen Nederlanders naar dit meer komen om te schaatsen. De alternatieve Elfstedentocht wordt ook regelmatig op het Runn meer georganiseerd omdat het in Nederland te warm is. Begin februari vindt er de Runn Winter Week plaats, een week vol met toertochten, wedstrijden en andere activiteiten.

Op vrijdag 4 maart ging ik met Elske en Sjoerd, vrienden uit Nederland, vanuit Uppsala met de trein naar Falun. De treinreis duurde ongeveer 1 uur en 50 minuten en was heel goedkoop: €8 enkeltje. Vanaf het station in Falun liepen we richting de schaatsverhuur bij het Runn meer in de buurt. Het verhuurbedrijf, Runn Sjöbad genaamd, bleek overigens lastig vindbaar te zijn. Op de website stond het woonadres van de eigenaren. Niet echt slim! Na een belletje met de vriendelijke eigenaresse kwamen we tot de ontdekking dat het bedrijf op een hele andere plek lag.

Niet veel later kwamen we bij het bedrijf aan waar de eigenaresse ons verwelkomde. Al snel vertelde ze dat er in de winter veel Nederlanders op het meer schaatsen. De enige schaatsen die dit verhuurbedrijf verhuurde waren Zandstra klapschaatsen uit Friesland. Best wel bijzonder! Ik had nog nooit op klapschaatsen gestaan. Gelukkig viel het reuze mee. Goedkoop waren de schaatsen niet echt: €16 voor 4 uren. De eigenaresse gaf ons ook gratis veiligheidsuitrusting mee, bestaande uit een fluitje en ijspriemen (een soort prikpen).

Op avontuur op het Zweedse natuurijs

Vanaf Runn Sjöbad is het slechts enkele meters afstand tot het meer waar je direct op de schoongemaakte schaatsbaan stapt. Ideaal! Het ijs was bijzonder dik. Wel lag er een dun laagje sneeuw over de ijsbaan. Dit maakte het extra moeilijk om scheuren te zien, al konden we ze meestal wel ontwijken. Helaas hadden we niet de beste weersomstandigheden tijdens onze schaatstocht. Toch besloten we te gaan schaatsen. We zagen meerdere mensen op het ijs in de verte.

Uiteindelijk ging het schaatsen prima. Het sneeuwde af en toe. Allereerst besloten we een vrij korte route af te leggen. Dit ging veel sneller dan gedacht. Daarom namen we de lange route van in totaal 20 kilometer. Onderweg kwamen we vrijwel niemand tegen, behalve een groepje Nederlanders. Als stadsmens moest ik wel even wennen aan de rust en de leegte tijdens de tocht. De vergezichten waren adembenemend mooi. Af en toe kwamen we langs rotsachtige eilandjes en raakten we kort verdwaald. Gelukkig vonden we snel de route terug richting Falun. Ondanks dat we 20 kilometer hadden geschaatst, waren we niet echt moe. We besloten om Falun zelf nog even te verkennen. Voor wat we gezien hebben lijkt het een sfeervol stadje.

Eerlijk gezegd denk ik dat woorden niet alleen kunnen omschrijven hoe indrukwekkend schaatsen in Zweden is. Daarom hier een fotoserie van de hoogtepunten van de schaatstocht op het Runn meer.